Midden in de nacht schrok ik wakker van een bons op de deur… Eerst dacht ik dat ik het gedroomd had en viel al bijna weer in slaap toen er een tweede bons volgde. Slaapdronken liep ik naar de deur en met mijn zware bamboe knuppel in de hand (je weet nooit wie of wat het is) en ik opende de deur. Het was volle maan dus voldoende licht, maar ik zag niets of niemand. Vreemd. Nogmaals keek ik rond en zag een flinke vis. Het was vis aan de wandel... (pla chon, ook wel snakehead fish genoemd). Nu zijn er wel vissen die wel eens aan de wandel gaan maar dit was toch wel erg vreemd. En daarbij nog het feit dat het dichtsbijzijnde water zo'n 20 m verwijderd is van de keuken (waar we tijdelijk wonen/slapen). We hebben de vis in een emmer met water gelegd en hij begon weer te bewegen. Het leek of hij erg vermoeid was van zijn lange wandeltocht. De volgende dag hebben wij hem/haar in de sloot voor het huis vrij gelaten. De reden voor dit nachtelijk bezoek is ons nog niet duidelijk. Ook thaise mensen die we het verhaal vertelden hadden dit nog nooit meegemaakt, zij verklaarden het als een moment van bezinning. De vis zou graag willen dat wij hem/haar weer de vrijheid en leven teruggaven om ons iets te laten leren. Dat vind ik een mooie verklaring en is voldoende voor mij… Leef in vrijheid pla chon en wordt maar zooooo groot. En wij hebben weer iets om over na te denken…